این فصل بر اساس كتاب لوقا ۱۱ : ۱ تا ۱۳ نوشته شده است.

ارتباط ما با خدای پدر از طریق مسیح میسر شد زیرا اوست كه دائما با پدر در ارتباط است.” اگر كسی مرا دوست نداشته باشد كلام مرا اطاعت نخواهد كرد. سخنانی كه میشنوید از من نیست بلكه از پدری است كه مرا فرستاده است”.(یوحنا ۲۴:۱۴).” چون من كه مسیحم نیامده ام تا به من خدمت كنند من آمدم تا به مردم خدمت كنم و جانم را در راه نجات بسیاری فدا سازم”(متی۲۰: ۲۸). او نه تنها برای خود بلكه برای دیگران نیز زندگی كرد، اندیشید و دعا نمود. از ساعتهایی كه با خدا گذرانده بود صبح به صبح از نهان خانه ازلی بیرون آمده تا نور ملكوت را به بشر بتاباند. او هر روزه با تعمید روح القدس طراوت می یافت. در ساعات اولیه روز جدید خداوند او را از خواب سبك بیدار نموده و جان او و لبان او با فیض تدهین میشد تا اینكه به دیگران فیض عطا نماید. كلام تازه و با طراوت از بارگاههای الهی به او عطا میشد، كلامی كه او در زمان مناسب با ستمدیدگان و رنجدیدگان بیان مینمود.” خداوند به من آموخته كه چه بگویم و چگونه خسته دلان را به كلام خود توانایی بخشم. او هر صبح مرا بیدار میكند و فهم مرا روشن میسازد تا خواست او را بدانم”(اشعیا ۵۰ : ۴).

 

حواریون مسیح با دعاها و از عادت او به مشاركت و راز و نیاز كردن با خدا خیلی تحت تاثیر قرار میگرفتند. حواریون روزی پس از یك غیبت كوتاه مرشد خود را كه غرق در تضرع و دعا بود مشاهده كردند. مسیح گویی كه از حضور حواریون نا آگاه است با صدای بلند دعا میكرد. در این حین بود كه قلبهای حواریون تكان خورد. و وقتی كه از دعا دست كشید آنان بانگ بر آوردند كه خداوندا به ما راه دعا كردن را بیاموز.

 

در پاسخ، مسیح دعای ربانی را تكرار كرد همانگونه كه آنرا در موعظه كوه بیان كرده بود. سپس بطور تمثیلی درسی را برایشان شرح داد.

 

“سپس تعلیم خود را دربارۀ دعا ادامه داد و فرمود فرض كنید كه نیمه شب مهمانی از راه دور برای شما میرسد و چیزی هم برای خوردن در خانه ندارید. اجبارا در خانه دوستی را میزنید و از او سه نان قرض میخواهید. او از داخل خانه جواب میدهد كه با بچه هایش در رختخواب خوابیده است و نمیتواند برخیزد و به شما نان دهد. اما مطمئن باشید كه حتی اگر از روی دوستی این كار را نكند اگر مدتی در بزنید در اثر پا فشاری شما برخواهد خاست و هرچه بخواهید به شما خواهد داد”(لوقا ۵:۱۱ -۸ ).

 

در اینجا مسیح معرف درخواست كننده و متقاضی است. او بایستی نان را بدست بیاورد در غیر اینصورت نمیتواند نیازمندیهای رنجدیدگان و مسافران دیر از راه رسیده را بر آورده سازد. اگرچه همسایه او تمایلی به زحمت دیدن ندارد با اینحال او از التماس و درخواست دست نخواهد كشید و سر انجام اصرار او نتیجه خواهد داد و نیاز او برآورده خواهد شد.

 

بدین نحو حواریون از خداوند بركت میطلبیدند. در اطعام جمعیت و در موعظه نان آسمانی ، مسیح به آنان آشكار گردانید كه در كار خویش باید معرف مسیح باشند. آنان وظیفه داشتند تا نان حیات را به مردم بدهند. مسیح كه آنان را بكار گماشت، دیده بود كه چقدر ایمان آنان در محك و آزمایش قرار خواهد گرفت. اغلب آنان در یك مقام غیر قابل انتظار بكار گماشته میشدند و میتوانستند عجز و ناتوانی بشری خود را ببینند. جانها كه گرسنه نان حیات بودند بسوی آنها آمده و آنان خود را عاجز و درمانده میدیدند. آنان بایستی غذای روحانی دریافت كنند در غیر اینصورت چیزی برای عرضه كردن ندارند. ولی آنان یك فرد را نیز بی غذا و گرسنه بازنگرداندند. مسیح آنان را به منبع تداركات و آذوقه هدایت كرد. مردی كه برای پذیرایی نزد دوست خود رفت حتی در ساعت بی موقع شب او را دست خالی بازنگرداند. او چیزی نداشت تا نزد او بگذارد ولی او نزد كسی رفت كه غذا داشت و نیاز خود را با اصرار بیان كرد تا اینكه همسایه نیاز او را برآورده ساخت. و آیا آن خدایی كه خادمان خود را برای اطعام گرسنگان فرستاد آیا نیازمندیهای كار خود را تامین نخواهد كرد؟

 

اما همسایه خودخواه در حكایت معرف شخصیت مسیح نیست. این درس نه با تشابه بلكه با عدم تشابه به تصویر كشیده شده است. مرد خودخواه درخواست مبرم را اجابت خواهد كرد بخاطر اینكه خود را از دست فردی كه مزاحم استراحت اوست رهایی بخشد. ولی خداوند از عطا نمودن محظوظ میشود. او پر از رحمت و دلسوزی است و مشتاق است تا درخواست كسانی را كه با ایمان نزد او میروند را برآورده سازد .ا و حاجتهای ما را برآورده میسازد تا بتوانیم بدیگران خدمت كنیم و بدینسان شبیه او شویم.

 

مسیح اظهار داشت “بجوئید تا بیابید. آنقدر در بزنید تا باز شود. زیرا هر كه جستجو كند خواهد یافت و هر كه در بزند در برویش باز خواهد شد.”(لوقا ۱۱ : ۹ — ۱۰ ).

 

عیسی ادامه داد: ” اگر فرزندتان از شما نان بخواهد آیا به او سنگ میدهید؟ یا اگر ماهی بخواهد آیا به او مار میدهید؟ یا اگر تخم مرغ بخواهد آیا به او عقرب میدهید؟ هرگز. پس اگر شما اشخاص گناهكار میدانید كه باید چیزهای خوب را به فرزندانتان بدهید چقدر بیشتر پدر آسمانی شما میداند كه باید روح القدس را به آنانی كه از او درخواست میكنند ارزانی دارد”.

 

برای اینكه اعتماد خود را در خدا تقویت كنیم مسیح به ما می آموزد تا او را با نامی جدید خطاب كنیم نامی كه با قلب بشر در گرامی ترین اتحاد عجین شده است. او به ما این حق و امتیاز را میدهد تا خدای سرمدی را پدر خود بنامیم. این نام زیبا نشانی از محبت ما و اعتماد ما نسبت به او و ضمانت خویشاوندی و توجه او نسبت به ماست.

 

خداوند به ما مانند فرزندان خویش نگاه میكند. او ما را از دنیای بی تفاوت رهایی بخشیده و ما را انتخاب كرده تا اعضای خانواده سلطنتی او باشیم : پسران و دختران پادشاه آسمانی. او ما را فرا خوانده تا به او توكل و اعتماد كنیم، با اعتمادی بسیار بیشتر از یک پدر زمینی. والدین فرزندان خود را دوست دارند ولی دوست داشتن و محبت خدا بسیار عظیمتر از محبت بشری است. محبت خدا غیر قابل سنجش و بی اندازه است. پس اگر والدین زمینی میدانند كه چگونه هدایای خوب را به فرزندان خود بدهند چقدر بیشتر پدر آسمانی میتواند روح القدس را به كسانی كه از او درخواست كنند ارزانی دارد؟

 

دروس مسیح در خصوص دعا بایستی به دقت مورد توجه قرار گیرد. در دعاها دانشی الهی موجود است و مثالهای او اصولی را كه همه نیاز به فهم آن دارند را به تصویر میكشد. او نشان میدهد كه چه چیزی روح حقیقی دعاست. او مداومت در دعا در باره درخواستهایمان را تعلیم میدهد و به ما اطمینان میدهد كه او خواهان شنیدن و پاسخ دادن به دعاهای ماست.

 

دعاهای ما نباید درخواستهای خود خواهانه و فقط برای سود و منفعت خودمان باشد. اصول زندگی مسیح باید اصول زندگی ما باشد. او به شاگردان خود گفت: من خود را وقف آنان كرده ام تا در راستی و پاكی رشد كنند.( یوحنا ۱۹:۱۷). همان دعا و از خودگذشتگی و پیروی از كلام خدا كه در مسیح آشكار شده بود باید در خادمان او دیده شود. ماموریت ما به این جهان برای خدمت كردن و سرگرم كردن به خودمان نیست بلكه باید خدا را جلال دهیم بطوریكه بتوانیم برای نجات جانها همكاری كنیم. ظرفیت ما برای دریافت كردن تنها با گفتن و ارزانی داشتن حفظ میگردد. ما نمیتوانیم بدون اینكه با دیگران گفتگو كنیم دائما گنج آسمانی را دریافت كنیم.

 

در حكایت، تقاضای نیازمند بارها رد میشود ولیكن او از هدف خود چشم پوشی نكرد. بنابراین دعاهای ما نیز بنظر همیشه پاسخ آنی دریافت نمیكند ولی مسیح می آموزد كه ما نباید از دعا كردن دست برداریم. دعاها هیچ تغییری در خدا حاصل نمیكند بلكه ما را با خدا هماهنگ میكند. وقتی كه از خدا حاجتی طلب میكنیم بهتر است كه قلبهای خود را تفتیش كرده و از گناهانمان توبه كنیم. بنابراین او ما را در بوته آزمایش میگذارد و به ما نشان میدهد كه چه چیزی است كار روح القدس را درون ما مختل نموده است.

 

شرایطی در انجام وعده های خدا وجود دارد و دعاها هرگز نمیتواند جای كار و وظیفه رابگیرد. مسیح گفت “اگر مرا دوست دارید احكام مرا بجای آرید...كسی كه مرا دوست دارد كه آنچه كه میگویم اطاعت كند و چون مرا دوست دارد پدرم خدا نیز او را دوست خواهد داست و خود را به او نشان خواهم داد “.(یوحنا ۱۴: ۱۵، ۲۱). كسانی هستند كه درخواستهای خود را نزد خدا می آورند و وعده های او را طلب میكنند در حالیكه با شرایط آن موافق نیستند و به یهوه توهین میكنند. آنان برای انجام وعده از قدرت نام مسیح استفاده میكنند ولی كارهایی را كه نشانی از ایمان به مسیح و عشق به اوست را انجام نمیدهند.

 

بسیاری ازشرط پذیرش پدر صرفنظر میكنند. ما باید از نزدیك شروطی را كه بموجب آن میتوانیم بخدا نزدیك شویم را مطالعه كنیم. اگرنافرمان باشیم شرط او را زیر پا گذاشته ایم و نمیتوانیم حق مطالبه از او داشته باشیم. ما وعده های خدا را نزد او می آوریم و انجام آنها را مطالبه میكنیم و اگر خداوند بدكاریهای ما را دیده و مطالبات ما را اجابت كند آنگاه نام خود را بی حرمت ساخته است.

 

وعده چنین است:” اگر در من بمانید و از كلام من اطاعت كنید هر چه بخواهید به شما داده خواهد شد”(یوحنا ۱۵ : ۷). و یوحنا اعلان میدارد”چگونه میتوانیم مطمئن باشیم كه خدا را میشناسیم؟ راهش اینست كه به قلب خود نگاه كنیم و ببینیم كه آیا مایل هستیم احكام خدا را بجا بیاوریم. كسی كه میگوید خدا را میشناسد اما احكام خدا را نگاه نمیدارد دروغ میگوید و از حقیقت بدور است. فقط كسی میتواند واقعا خدا را بشناسد و با او رابطه نزدیك داشته باشد كه او را هر روز بیشتر دوست داشته و كلام او را بجا آورد”(اول یوحنا ۲: ۳ تا ۵).

 

یكی از آخرین فرمانهای خداوند به حواریون خود این بود كه”یكدیگر را دست بدارید همانگونه كه من شما را دوست داشتم”(یوحنا ۱۳: ۳۴). آیا از این فرمان اطاعت میكنیم یا بشدت مخالف شبیه شدن به صفات مسیحانه هستیم؟ چنانچه به هر طریقی دیگران را اندوهگین كرده و به آنها صدمه برسانیم این وظیفه ماست تا به عیب خود اعتراف نموده و در جستجوی مصالحه و آشتی باشیم. این یكی از تمهیدات ضروری است كه باید با ایمان نزد خدا بیاییم و از او بركت بطلبیم.

 

مطلب دیگری نیز اغلب اوقات توسط كسانیكه در جستجوی خدا هستند مورد غفلت و اهمال قرار میگیرد. آیا با خدا رو راست بوده اید؟ خداوند توسط ملاكی نبی میگوید “هر چند شما هم مثل پدران خود از احكام من سرپیچی نموده آنها را به جا نیاورده اید ولی اینك بسوی من بازگشت نمائید و من شما را خواهم بخشید. میگویید مگر ما چه كرده ایم كه باید بازگشت كنیم؟ آیا كسی از خدا دزدی میكند؟ ولی شما از من دزدی كرده اید. میپرسید مقصود چیست؟ مقصودم ده یك ها و هدایاست.”(ملاکی ۳: ۸،۷).

 

خداوند بعنوان عطا كننده همه بركات بخشی از آنچیزی كه به ما ارزانی داشته است را مطالبه میكند. با این مقدار اندك است كه موعظه انجیل ادامه می یابد. و با این بازگرداندن به خدا قدردانی خود را به هدایای او اعلام میداریم. ولی اگرآنچیزی را ك متعلق به اوست را از او دریغ كنیم چگونه میتوانیم بركت او را بطلبیم؟ اگر ما مباشر بی ایمان چیزهای زمینی باشیم چطور میتوانیم از او انتظار داشته باشیم كه او چیزهای آسمانی را به ما به امانت بسپارد؟ اینجاست كه به اسرار دعاهای بی پاسخ پی میبریم.

 

ولی خداوند در لطف عظیم خود آماده آمرزش است و میگوید”ده یك دارایی خود را بطور كامل به خانه من بیاورید تا خوراك كافی در آنجا باشد. به این ترتیب مرا امتحان كنید و ببینید چگونه روزنه های آسمان را باز میكنم و شما را از بركات خود لبریز میسازم”(ملاکی ۱۰:۳ تا ۱۲).

 

پس ده یك یا عشر نیز در زمره یكی دیگر از واجبات خداوند است. بدست آوردن همه هدایای وعده داده شده منوط به اطاعت از اوست. خداوند، دارای ملكوتی مملو از بركات است برای كسانی كه با او همكاری میكنند. همه كسانی كه از او اطاعت كنند با اطمینان میتوانند ادعای انجام وعده های او را داشته باشند.

 

ولی ما بایستی با استواری و بدون انحراف به خدا توكل داشته باشیم. اغلب او با تاخیر به خواسته های ما پاسخ میدهد بخاطر اینكه ایمان ما را بیازماید و یا اینكه اصالت خواسته ما را محك بزند. مطابق با كلام او ما باید به وعده های او اعتماد داشته باشیم و با عزم راسخ بر خواسته هایمان مبنی بر اینكه رد نمیشود اصرار ورزیم.

 

خداوند نگفته است كه بخواهید و شما بلافاصله دریافت خواهید نمود. او میفرماید كه بخواهید. بطور خستگی ناپذیر در دعاهایتان ایستادگی كنید. با درخواست مصرانه مطالبه كننده رفتار جدی تری از خود نشان داده و او تمایل افزونتری نسبت به دریافت چیزهایی كه درخواست كرده بود را از خود نشان میدهد. مسیح در كنار قبر ایلعاذر به مارتا گفت”مگر نگفتم اگر ایمان بیاوری كارهای عجیب از خدا میبینی؟”(یوحنا ۱۱: ۴۰).

 

ولی بسیاری از افراد ایمان زنده ندارند. و بهمین دلیل است كه چرا آنان بیش از اینها قدرت خدا را نمیبینند. ضعف آنان نتیجه بی ایمانی آنهاست. آنان بیشتر از خدا به خودشان ایمان دارند و فكر میكنند كه هر كاری را میتوانند انجام دهند. آنان بخود توكل دارند. آنان برنامه ریزی و تدبیر میكنند اما كمتر دعا میكنند و توكل واقعی كمتری به خدا دارند. آنان میپندارند كه ایمان دارند ولی تفكر آنان فقط برای یك لحظه است. آنان برای خواسته خود و اراده خدا پشتكار بخرج نمیدهند و خواسته های خود را نزد خدا نمی آورند.

 

دعاهای ما باید مصرانه تر و شورانگیزتر از فرد نیازمندی باشد كه در نیمه شب درخواست نان میكرد. هر چه مشتاقانه تر و استوار تر بجوئیم اتحاد روحانی نزدیكتری با مسیح خواهیم داشت. ما میتوانیم بركات افزونتری بیابیم اگر ایمان افزونتری داشته باشیم.

 

سهم ما دعا و ایمان داشتن است. در دعاهایتان مراقب باشید. مراقب باشید و در كار خدا همكاری كنید تا خدا دعاهایتان را بشنود. در ذهن داشته باشید كه ما فقط همكاران خدا هستیم”(اول قرنتیان ۹:۳). سخنان و اعمالتان با دعاهایتان موزون باشد. اعمال و كردارتان آزمونی است كه به شما نشان میدهد كه آیا در ایمان اصالت دارید و یا اینكه دعاهای شما صوری است.

 

در هنگام رویاروئی با مشكلات و پریشان حالی ها از بشر انتظار نداشته باشید كه بشما كمك كند. به خدا توكل و ایمان داشته باشید. گفتن مشكلاتمان به دیگران نه تنها ما مشكل را برطرف نمیسازد بلكه دیگران را ضعیف خواهد ساخت. و گفتن مشكلات بار سنگین ضعف روحانی ما را به آنان بیان میكند كه آنان از برطرف ساختن آن بر نمی آیند. ما در جستجوی قوت و قدرت از بشر فانی و خطاكار هستیم در حالیكه میتوانیم از خدای سرمدی و خطا ناپذیر قوت یابیم.

 

برای دریافت حكمت نیازی نیست كه به مكانهای دور دست دنیا برویم زیرا كه خدا خیلی به ما نزدیكتر است. این توانایی شما نیست كه همیشه بشما توفیق عطا كند. بلكه آنچیزی است كه خداوند میتواند برای شما انجام دهد. ما باید كمتر به انسان تكیه كرده و بیشتر به خدا توكل داشته باشیم زیرا او به هر فرد مومنی میتواند توانایی ببخشد.او میخواهد كه با ایمان به او متمسك شویم. او میخواهد كه از او توقع چیزهای بزرگ را داشته باشیم. او میخواهد تا به شما درك مفاهیم دنیوی و موضوعات روحانی را عطا فرماید. او میتواند شما را تیزهوش سازد. او میتواند به شما درایت و كاردانی بدهد. استعدادهای خود را در كار بكار گیرید و از خداوند حكمت طلبیده و بشما عطا خواهد شد.

 

كلام مسیح را بعنوان بیمه و ضمانت نامه در نظر بگیرید. آیا او شما را دعوت ننموده تا نزد او بیایید؟ هرگز بخودتان اجازه ندهید تا به نحو نومیدانه و دلسردانه سخن بگوئید. اگر چنین كنید بیشتر ضرر خواهید كرد. با نگاه كردن به ظواهر و گلایه كردن وقتی كه مشكلات و فشارها بیایند شما دلیلی ناخوشایند و ضعیف و سست از ایمان خود بروز میدهید. در كردار و گفتار طوری رفتار كنید كه گویی ایمان شما شكست ناپذیر است. همه منابع غنی و كل جهان متعلق بخداست. در ایمان خود ملكوتی رفتار كنید. به او چشم بدوزید چرا كه نور و قوت و توانایی و اثر بخشی از اوست.

 

در ایمان اصیل شادابی روح نهفته است. در ایمان قوانین پایدار و عزمی راسخ وجود دارد كه نه زمان و نه رنج و زحمت میتواند آنرا متزلزل و سست كند.” حتی جوانان هم درمانده و خسته میشوند و دلاوران از پای در می آیند اما آنانی كه به خداوند امید بسته اند نیرویی تازه می یابند و مانند عقاب پرواز میكنند، میدوند و خسته نمیشوند راه میروند و ناتوان نمیگردند.”(اشعیا ۳۱:۴۰-۳۰).

 

افراد زیادی هستند كه خواستار كمك بدیگران هستند اما احساس میكنند كه قوت روحانی و یا نور هدایت ندارند كه بتوانند بدیگران كمك كنند. آنان بهتر است تا درخواستهای خود را بدرگاه فیض ببرند. برای عطای روح القدس استغاثه كنید. خداوند برسر تمام وعده هایی كه داده ایستاده است. كتاب مقدس خود را در دست گرفته و بگوئید هر آنچه كه فرمودی بانجام رساندم و الان وعده هایی كه داده بودی را عرض میكنم: “بخواهید تا بشما داه شود بجویید تا بیابید در بزنید تا ببه روی شما باز شود.”(متی ۷: ۷).

 

ما نه تنها باید در نام مسیح دعا كنیم بلكه از روح القدس الهام بگیریم. این شرح آن چیزی است كه”به این وسیله یعنی بوسیله ایمان ، روح خدا ما را در مشكلات زندگی و در دعاهایمان یاری میدهد زیرا ما حتی نمیدانیم چگونه و برای چه باید دعا كنیم. اما روح خدا با چنان احساس عمیقی از جانب ما دعا میكند كه با كلمات قابل توصیف نیست ” (رومیان ۲۶:۸). خداوند از روی شادی به چنین دعاهایی پاسخ میدهد. وقتی كه با شور و شوق به نام مسیح دعا میكنیم در آن شور و شدت دعا خداوند به دعاهای ما پاسخ میدهد. خدایی كه “قادر است بوسیله آن قدرت عظیمی كه در ما كار میكند برای ما كارهایی بسیار فراتر از خواست و امید و فكر ما انجام دهد”(افسسیان ۳: ۲۰).

 

مسیح گفت “اگر ایمان داشته باشید هر چه در دعا بخواهید خدا بشما خواهد داد”.(مرقس ۲۴:۱۱). شما میتوانید بنام من هر چیزی از خدا درخواست كنید و من آنرا بشما خواهم داد چون من كه فرزند خدا هستم هر چه برای شما انجام دهم باعث بزرگی و جلال خدا خواهد شد.(یوحنا ۱۴: ۱۳). از اینرو خاطر جمع هستیم كه هر گاه از خدا چیزی بطلبیم دعای ما را خواهد شنید. و اگر یقین داریم كه دعای ما را میشنود میتوانیم به این هم اطمینان داشته باشیم كه آنچه از او بخواهیم به ما عطا خواهد كرد.(اول یوحنا ۱۴:۵). سپس درخواست خود را به پدر بنام عیسی مسیح اعلام كنید. خداوند آن نام را حرمت میدارد.

 

رنگین كمانی در اطراف بارگاه خداوند وجود دارد كه حاكی از این است كه خداوند حقیقت است و او تغییر ناپذیر است. ما بر ضد او گناه ورزیده ایم و شایسته لطف خدا نیستیم با اینحال او استدعایی را بر لبهای ما گذارده است “خداوندا بخاطر نام خودت ما را طرد نكن و اورشلیم جایگاه استقرار تخت پرشكوهت را ذلیل و خوار مساز عهدی را كه با ما بستی به یاد آور و آن را مشكن!” (ارمیا ۲۱:۱۴). وقتی كه نزد او رفته و ناشایستگی و گناه خود را اعتراف میكنیم او خود را متعهد ساخته كه به فریاد ما توجه كند. حرمت بارگاه او برای انجام كلامش برای ما برپاست.

 

مانند هارون كه سمبل مسیح بود منجی ما نامهای امت خویش را بر روی قلب خویش حمل نموده در آن بارگاه مطهر قدس بیاد می آورد. كاهن اعظم به ما یادآوری میكند كه به كلام وی كه برای تشویق ماست اعتماد داشته باشیم. او همیشه به قول و وعده خود می اندیشد.

 

همه كسانی كه در جستجوی او هستند وی را خواهند یافت. همه كسانی كه در بزنند درب برویشان باز خواهد شد. هیچ عذر و بهانه ای نخواهد بود و كسی نخواهد گفت مزاحم نشو درب بسته است و من نمیخواهم درب را باز كنم. هیچ كسی نخواهد گفت من نمیتوانم بتو كمك كنم. كسانیكه در نیمه شب درخواست نان میكنند تا جانهای گرسنه را اطعام كنند توفیق خواهند یافت.

 

در تمثیل، كسیكه نانی برای غریبه بخواهد دریافت خواهد كرد و “به هر اندازه كه بخواهد”.و چه مقدار خداوند به ما ارزانی خواهد داشت تا بدیگران ارزانی كنیم؟

 

مسیح طبق صلاحدید خود از دولت كرم خویش به هر یك از ما فیض خاصی بخشیده است.(افسسیان ۴: ۷). فرشتگان با علاقه شدیدی مراقب هستند تا ببینند كه چگونه انسان با همنوع خویش رفتار میكند. وقتی كه ببینند فردی حس همدردی خود را مانند مسیح به خطاكار آشكار كرده به او كلامی را كه مانند نان حیات برای جانها خواهد بود را یاد آوری میكنند.پس “خدا نیز به سبب جانبازی مسیح تمام احتیاجات شما را با ثروت شكوهمند خود رفع خواهد نمود”(فیلیپیان ۴: ۱۹). خداوند شهادتها و گفته های اصیل شما به كسانی به افراد نیازمند و خطاكار را برای حیات اخروی قدرت خواهد بخشید. و كلام خدا در كام شما عبارتهای حقیقت و عدالت خواهد بود.

 

تلاش شخصی شما برای دیگران باید با دعاهای نهانی مقدم باشد زیرا كه حكمت عظیمی برای تعقل و درك دانش رستگاری جانها میطلبد. قبل از اینكه با انسانها معاشرت و گفتگو كنید با مسیح معاشرت و گفتگو كنید. و در محضر فیض ملكوت آمادگی برای خدمت به مردم را بدست آورید.

 

قلب خود را با شوق برای خدای زنده آماده كنید. زندگی مسیح نشان داده است كه بشربا مشاركت در سرشت الهی چه چیزی میتواند انجام دهد. همه چیزهایی كه مسیح از خدا دریافت كرد را ما نیز میتوانیم دریافت كنیم. پس بخواهید تا بیابید. با ایمان استوار و صبر ایوب و با عزم راسخ الیاس آنچه كه خدا وعده داده است را برای خود ادعا كنید و بطلبید.

 

بگذارید تا افكار باشكوه و عظیم خدا ذهن شما را تصاحب كند. بگذارید تا زندگی شما با زندگی مسیح بهم تنیده شود او . كه فرمان داد تا نور بر تاریكی بتابد مایل است تا بر قلب شما بتابد تا نور دانش جلال خدا را در سیمای عیسی مسیح عطا كند. روح القدس امور خدا را بشما نشان خواهد داد و آنها را همانند قدرت زنده به قلبهای مطیع منتقل خواهد ساخت. مسیح شما را به آستانه آن خدای سرمدی هدایت خواهد كرد. شما میتوانید جلال خدا را در آنسوی پرده مشاهده كنید و به انسانها شایستگی او كه همیشه زنده است تا برای ما شفاعت و میانجیگری كند را آشكار كنید.