چرا خداوند در عهد عتیق خشمگین است و در عهد جدید بسیار مهربان و دوست داشتنی ؟ 

دوستان غیر مسیحی بر این باورند که تصویر کتاب مقدس از ذات و شخصیت خداوند هماهنگ نبوده و ضد و نقیض می باشد , اما مسیحیان همواره بر این اعتقادند که خداوند تغییرناپذیر است .

کتاب مقدس در مورد ذات تغییرناپذیر خداوند بسیار شفاف است. در اینجا به دو آیه اشاره می کنیم که به ما اطمینان می دهد که هیچ گونه تغییری در شخصیت خداوند وجود نداشته و ندارد.

یعقوب 17:1 " هر بخشندگی نیکو و هر بخشش کامل از بالاست و نازل می شود از پدر نورها که نزد او هیچ تبدیل و سایه گردش نیست ."

عبرانیان : 8:13 " ...عیسی مسیح دیروز و امروز و تا ابدالاباد همان است." 

گرچه این فقط دوستان شما نیستند که ادعای ضد و نقیض بودن خداوند را دارند. بسیاری از افراد عهد عتیق را می خوانند و با خدایی از خشونت روبرو می شوند. آنها این خدا را در تضاد مطلق با پدر آسمانی عهد جدید, می دانند. اما مشکل تفاوت میان خدای عهد عتیق و عهد جدید, بسیار پیچیده تر از آن است که به نظر می رسد.  چرا خدای عهد عتیق, غضبناک و انتقام گیرنده به نظر می آید و خدای عهد جدید , دوست داشتنی و مهربان ؟

بیایید آیات کلام را با دقت بیشتری مورد بررسی قرار دهیم .

خداوند در ذات خود استوار است 

خدای عهد جدید واضحا خدای محبت است. اول یوحنا 8:4 " و کسی که محبت نمی نماید , خدا را نمی شناسد زیرا خدا محبت است." شکی در آن نیست . اما آیا به این معناست که او شخصیتی مانند فقط یک پدربزرگی مهربان, سهل گیر و عاشقی بی چون و چرا , دارد ؟ هر گز .

- داستان حنانیا و همسرش سفیره را به یاد آورید . اعمال 5 : 1-11

- و نیز این کلام از خداوند را به یاد آورید : لوقا 5:12 " بلکه به شما نشان می دهم که از که باید ترسید , از او بترسید که بعد از کشتن , قدرت دارد به جهنم بیفکند . بلی به شما می گویم از او بترسید." 

- نویسنده عبرانیان بر این عقیده است : " عبرانیان 31:10 " افتادن به دستهای خدای زنده چیزی هولناک است." چرا ؟ به این دلیل که : عبرانیان 29:12 " زیرا خدای ما آتش فروبرنده است ." 

از سوی دیگر خدای عهد عتیق نیز, خدایی نیست که همواره بداخلاق بوده و تنها برقومش وظایف سنگین می گذاشته است. 

- متون کتاب مقدس در عهد عتیق او را خدایی بخشنده و مهربان, دیرخشم و پایدار درمحبت, معرفی کرده است . مزامیر 103 : 8-10 " خداوند رحمان و کریم است , دیرغضب و بسیار رحیم . تا به ابد محاکمه نخواهد نمود و خشم را همیشه نگاه نخواهد داشت . با ما موافق گناهان ما عمل ننموده , و به ما به حسب خطایای ما جزا نداده است ." و نیز خروج 34: 6-7 " و خداوند پیش روی وی عبود کرده , ندا درداد که یهوه , یهوه , خدای رحیم و رئوف و دیرخشم و کثیر الاحسان و وفا ؛ نگاه دارنده رحمت برای هزاران , و آمرزنده خطا و عصیان و گناه ؛ لکن گناه را بی سزا نخواهد گذاشت , بلکه خطایای پدران را بر پسران و پسران پسران ایشان تا پشت سوم و چهارم خواهد گرفت ."

- تاکید پولس بر فیض وایمان درعهد جدید ( که مخالف با اعمال قانون می باشد ), عقیده ای نبود که اولین بار پولس آن را تعلیم داد. این نظریه اساسی عهد جدید, به گذشته ها یعنی پیدایش برمیگردد. پیدایش 6:15 " و به خداوند ایمان آورد , و او , این را برای وی عدالت محسوب کرد ." رومیان 3:4 " زیرا کتاب چه می گوید؟ ابراهیم به خدا ایمان آورد و آن برای او عدالت محسوب شد." غلاطیان 6:3 " چنانکه ابراهیم به خدا ایمان آورد و برای او عدالت محسوب شد." 

- همین نظریه در حبقوق 4:2 قابل مشاهده است : " اینک جان مرد متکبر در او راست نمی باشد , اما مرد عادل به ایمان خود زیست خواهد نمود." به بیان دیگر , فیض , تنها در عهد جدید وجود نداشته است, بلکه سراسر کتاب مقدس یعنی در عهد عتیق نیز وجود داشته است 

نتیجه گیری 

همه نویسندگان کتاب مقدس بر این تفاهم هستند که محبت خدا و داوری و خشم او , دو روی یک سکه می باشد.

آتش می سوزاند و در عین حال گرما بخش و آرامش دهنده است. بستگی به این دارد که ما در رابطه خود با خداوند در کجا ایستاده ایم. غضب خداوند در عهد عتیق همان غضب خداوند در عهد جدید است, اما اشکالشان با هم متفاوت است. محبت خداوند در عهد جدید نیز همان محبت خداوند در عهد عتیق است, با روشهایی متفاوت . 

نقشه نجات خداوند برای آماده سازی قومش در عهد عتیق ریخته شد و همه اتفاقاتی که در عهد عتیق روی داد, به خاطر آمدن هدف اصلی یعنی عیسی مسیح بود. نقشه خداوند بی نقص است. او با جنگها و شکست ها و پیروزیها, افتادن ها و بلندشدن های قومش, به آنها ثابت کرد که تنها به یک نجات دهنده نیاز دارند و آن خود اوست که به شکل انسان بر زمین می آید. 

با وجود اینکه از آمدن مسیح در عهد عتیق نبوت های زیادی شده بود, و قوم می دانستند که باید منتظر مسیح خداوند باشند, اما به هنگام آمدن مسیح, او را نپذیرفتند. 

تصور کنید اگر خداوند نقشه نجات خود را بدون کارهای دست خود در عهد عتیق برای قوم مقرر می کرد ( یعنی بدون پیش زمینه از اثرات گناه و نیاز به آمدن مسیح ), چه تعداد کسانی بودند که آماده پذیرفتن مسیح باشند ؟ 

پس تفاوت خداوند در عهد عتیق و جدید در نحوه برخورد و روش عمل دست خدااست . نه به علت تفاوت میان ذات خداوند در عهد عتیق و در عهد جدید. بنابراین,متفاوت بودن اعمال خدا در عهد عتیق و عهد جدید, دلیل بر این نمی شود که ذات خداوندی عهد عتیق با عهد جدید در تضاد باشد. آیه های انتخاب شده از کلام که در این نوشته آمده گویای این است که خداوند همان است که بود , و هست , و خواهد آمد.

هم عهد عتیق و هم عهد جدید منعکس کننده این حقیقت است : هر کدام از عهد ها روش خودشان را دارند , درحالیکه خداوند ما همان ( یکی ) است .

 

به قلم: صفا کاظمی مُکری شبان کلیسای تجربه نجات